جن یا انسان

چار کنالہ سوسائٹی دی سوہنڑی کوٹھی وکھو وکھ مُلخاں دے ونڑ بوٹیاں نال کالونی وچ اپنڑی مثال آپ ہئی چُھوٹے مکانیں سمیت مارکیٹ پارک کنوں ہٹ کیں چھیکڑی چھی ست کوٹھیاں وچ شامل انتہائی پرسکون مقام تیں ایندی تعمیر شیت کہیں تجربہ کار ماہر انجینر دا انتخاب ہئی۔

مسٹر محمود الدین جنہاں زیادہ تر وقت ملک توں باہر گزاریا اپنڑے ٹوٹل پورھیا وچوں کوٹھی دی خرید تیں بزنس دی افتتاحی تقریبوں بعد او پوری فیملی گھن تیں اتھ سیٹل تھی گئے ھین وقت دے نال نال اولاد نوجوان تھی آپو واݨی تھیندی ڳئی مسٹر دی چھوٹی دھی گُڑیا کوں ایے گھر راس نہیں پیا آندا کوٹھی سیٹل تھیوݨ کنوں بعد او اکثر بیمار تیں بُوسڑی راہوݨ لگ گئی جڈاں ایتھ سوسائٹی سیٹل تھئے ھین اوں ویلھے او ۱۳ سالیں دی ہئی ہوݨ ۲۱ سالیں تھی گئی پر طبیعت وچ کوئی ول نہیں آیا جہان دے طبیب، معالج، حکیم ، عامل اوندی ایں مرض دا کوئی حتمی نتیجہ نہیں ڈے سگیے۔

مسٹر محمود الدین صبح سویرے اپنڑے محبوب دوست مصور، رائٹر، تخلیق کار، پروفیسر سیف علی نال واک کریندا ھا اکثر اوقات واک توں بعد کنٹین جوس پیندی جاہ گڑیا دی ڳالھ مہاڑ ضرور تھیندی ہئی
” پروفیسر صاحب یار گڑیا دی طبیعت ہوݨ ڈینھ ڈینھ بگاڑ دا شکار ھے ادھ رات کوں اٹھی اٹھی چیکاں مریندی ھیے ۔ ونڑاں وچ کہیں جـن یـا انـسان دی اوندی ڈراکلی شاند وجود تیں کنڈیر چاڑ ڈیندی ھیے ھوݨ ایندے نت دے دوریں بہوں پریشان کر چھوڑیے جبکہ کجھ وی کوئنی ھوندا سمجھ نہیں آندی کیا کروں”
“مسٹر محمود صاحب گڑیا ھک زہنی مریضہ ہے کوئی جن یا انسان آلی ڳالھ کوئنی کل ٹی ٹائم تھہاڈے بڑے بیٹے ایاز محمود الدین دا پیزا آڈر گھین آوݨ آلا ملازم وی اوکوں کوئی بھوت بلا ڈسدا ھا تساں محسوس کیتا ھوسی؟”

مسٹر محمودالدین ٹھڈڑی آہ بھر جی ھا آکھ تیں گھر دو روانہ تھی گیا شامی کالے بدلاں سمیت ہلکی پُھلکی بارش نالوں تیز ہوائیں دی رمجھول سردی دی لہر گھن موسم کوں شدید سرد کر ڈتا کھمنڑ نال ڳوڑ ڳوڑ کر ٻھٻکی مریندے بدلاں کالی سیاہ رات کوں اپنڑی دامن وچ پا کیں خوفناک تاریک رات دا آغاز کیتا مسٹر محمود الدین بیگم سلمہ کوں ڈو سکون دیاں گولیاں تلی تیں رکھ ڈتیاں تاکہ ایں ڈراکلی رات وچ گڑیا سکون نال سوتی رہ ونجے۔

رات ادھ کنوں زیادہ گزر گئی ھئی گھر دے سبھے افراد سوڑیں پیڑ تیں اپنڑیں اپنڑیں کمریں وچ آرام کریندے پئے ھن اچاچیت ھک وڈی بلا چیک سنڑ سارے چھرکی مار تیں اٹھیے کمرے کنوں نکل ڈیکھن تاں لہو نال لت پت گڑیا صحن وچ سہمی بیٹھی ھیے مسٹر محمود الدین اچی لمبی آواز نال جھنجھوڑ گڑیا کیں پوچھیا
“کــیا تـھئے گــڑیا۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔؟
اوں کمبدے تھڑکدے وجود نال جھر ونڑاں دو شاند ڈتی۔

مسٹر محمود الدین متھے توں پکھر اوڳھ جنگلی دو دروک ماری ٹٹارے مریندا ٹارچ نال ٹوٹا اگوہی تھی کیں ڈیکھے تاں گڑیا دیاں ۱۳ سال توں ڳھین کیں ۲۱ سال تک کہیں استاد مصور دے ہتھ نال بنڑیاں برہنہ تصویراں پیا ھین نال بےشمار سگریٹ دے سڑیے سنڈھ۔