| عنوان | شیشہ تاں شیشہ ہوندے |
| تبصرہ نگار | احسن اللہ احسن |
| کتاب | سچ سنڄاݨ |
| مصنف | سید محسن سلطان بخاری |
میں اے عنوان شیشہ تاں شیشہ ہوندے سئیں سیّد محسن سلطانؔ بخاری ہوراں دی شخصیت دی تشبیہ وچ استعمال کیتے۔ میݙے مطابق مُرشد ہوراں ہِک شیشے دی کار ڈیرہ غازیخان دی دھرتی تے آپݨا کردار ادا کریندے پائین۔شاہ صاحب دی شخصیت تے الاوݨ واسطے باقاعدہ ہِک کتابچہ لِکھیا ونج سڳدے میں اُنھاں دی صحبت کُجھ عرصہ پہلے اختیار کیتی ہے تے محسوس تھئے انتہائی نفیس، ملائم، درویشانہ، دلیرانہ، حقیقت پسندانہ اتے دِھرتے، تے مشتمل خوبیں دا منبع ، سچے موتی وانگوں بلکدے شاعر ہِن۔ میݙے واسطے اعزاز دی گالھ ہے جو اُنھاں میکوں آپݨی کتاب”سچ سُنڄاݨ“ میݙے ذوق ِمطالعے دی نذر کیتی ہے۔ میں آپݨی مصروفیت دی وجہ کولوں اڄاں تک اُنھاں دی پوری کتاب دا مطالعہ نئیں کر سڳیا مگر جتنا وی مطالعہ کیتے اُنھاں دے کلام دے اندر انھیں دی شخصیت دا مکمل عکس پاتے۔ کیوں جو سچے تے صاف لوکیں دی نشاݨی ہوندی ہے جو او اندر ہوندِن اویں او باہر ہوندن اُنھاں اپݨے اندر دے احساسیں کوں خوبصورت انداز نال الفاظیں دی شکل وچ دھرتی دے باذوق لوکیں دے سامݨے پیش کر کے شیشہ ݙکھائے ۔ شیشہ ہمیشہ کنوں انسانیں دا دوست رہے ڳئے او سچ الیندے، سچ ݙیکھیندے،مگر صرف اُنھاں انسانیں دا دوست ڄیڑھے سچ دے متلاشی ہوندِن ایویں شاہ صاحب ہوراں اپݨی کتاب”سچ سنڄاݨ“ وچ شیشے دی کار سچ ݙسائے انھیں زمانے دی تلخ حقیقتیں کوں دلیری نال بیان کیتے۔ سچ الاوݨ کُئی سوکھا کم نئیں، سچ قیمت گِھندے مگر ڄیندا عقیدہ خدا تے ہوندے او سولی تے وی سچ الاوݨ توں نئیں گھبریندا۔میں ہِک طفلِ مکتب اُنھاں دی کتاب دا ڄیڑھا تھوڑا ٻہوں مطالعہ کیتے اے محسوس کیتے جو انھیں دے کلام وچ ہر ہِک مصرعہ سچائی کنوں بوتھیا لاتھے انھیں اپݨی کتاب”سچ سنڄاݨ“ دے عنوان دے اندر آپݨے پورے کلام کوں بیان کر کھڑائے۔میں آخر وچ اے آکھساں جو شاہ صاحب سچ دی روشنی ہن ڄیندے کولوں سچ دے پاندھی اپݨے رستے دی سمت دا تعین کریندے پائین۔آخر وچ دُعا گو ہاں جو شاہ صاحب چرک تک جیون تے ڈیرہ غازیخان دی دھرتی تیں سچ دے ٻلکدے موتی ونڈیندے رہ ونجن۔ دُعا گو(احسن اللہ احسن)
سیّد محسن سُلطانؔ بخاری ہوراں دی کتاب ”سچ سنڄاݨ“ وچوں کُجھ کلام نمونے دے طور تے تمام دوستیں دی نذر
بندہ بندے کوں کیا بھلا ݙیندے ݙیندا جو کُجھ ہے بس خُدا ݙیندے
جنت جیکر حاصل کرݨ توں چَہندا ہئیں ونڄ کے سِر قدمیں وچ اپݨی ماء دے رکھ
مرض کولوں پہلے زر کوں ݙیکھدِن ایہ ڄتی چلاک اَڄ طبیب ہِن
سیت ساتھ چھوڑ ویندا ہے ڄݙاں آپݨے وی بݨ ویندے رقیب ہِن
اُچے تھی کے جُھکیندے نئیں سخی دل دے کہیں دا دل ݙکھیندے نئیں سخی دل دے
کر معاف فقیر کوں اَہدے ہیں ہوندے مسئلہ یار روپے دا
ہاں لگݨاں جے کُئی مِل پووے تھیندے خرچ ہزار روپے دا
گھٹ ڳئے اِحساس اِنسانیں دا وَدھ ڳیا ہے پیار روپے دا
سُلطانؔ بشر اَڄ بݨ گیا ہے بس ہِک حُب دار روپے دا