جہانگیر مخلص ، 5 ستمبر 2024ء
ادب ہک اتبار نال پچھوال (ماضی) دی شعوری تے لاشعوری روایات دی ڳنڈھڑی چئی ودا ہوندے او حال دا شیشہ ݙکھیندے تے اڳوال (مستقبل) دے پندھ دیاں نشانیاں تے شارتاں ݙیندے تے سوچ اگوانہی رکھیندے. اجوکے شاعر نے اپݨے آسوں پاسوں دے واقعات، حالات، حادثات کوں اکھیں بھال تے ݙٹھے ول ایں تھئے جو ونکوونکی دے علوم کوں پڑھݨ آلے شاعریں دے اڳوں کائنات دے انجوانج رمزاں تے راز کھلدے ڳن. شعور دی انگل پکڑ جݙاں او حیاتی دے ایجھیں دڳ تے ٹریے تاں اوندے سانگے نویں نویں عنوان تے استعارے ہتھ ٻدھی کھڑے ہن، ایویں ہی رفیق تائب نے اپݨی ادبی گوجھی وچوں شاعری دے کرت کمال نال نویاں ڳالھیں تے عنوان دے نال نال کھری شاعری دی چس چوائی اے، حیاتی دے بارے اے ادراک، شعور تے سوچ اوں ویلھے تئیں شاعر دے اندر ہُنگارا نی بھریندی، جے تئیں او حیاتی کوں متحرک تے ہر لمحے بدلدی ہوئی کیفیت دے وانگوں نہ سمجھے، جݙاں اوکوں سمجھ آ ونڄے جو حرکت حیاتی تے جمود موت ہے تاں اوندے چیتے وچ اوندی سوچ وچ تے اوندے شعور دے ہر رنگ وچ حیاتی دا نواں رنگ نظردے.
رفیق تائب اپݨی شاعری وچ ساکوں اے سبھے رنگ ݙکھلیندے. او کہیں وی جلوے وچ جذب نی تھیندا بلکہ اپݨے شعور دی اکھ نال جلوے دے ہر رنگ دی پرکھ پرچول کر تے اوندی اصلیت سامھیں گھن آندے، رفیق تائب شاعری وچ ڳنڈھ تروپ نی کریندا بلکہ حقیقی رنگ دا بخہ لیندے او چیڑھی ڳنڈھ نہ پیندے نہ کھلیندے ۔رفیق تائب دی شاعری کوڑ کوں کوڑ ہی ݙسیندی ھے، او مذہبی ٹچ کنوں پرہیز کر تے ملاں دے ݙٹ پلال تے کوڑ کوں نشابُر کریندے ۔رفیق تائب مذہبی دکانداریاں دی نفی کریندے تے حقیقت دے نال نال ترقی پسند سوچ رکھیندے، رفیق تائب ٹوٹکے ٹونے تے پھوکے پھاکے کنوں ڈھیر سائنسی تے اڳوانہی سوچ دیاں نت نشانیاں ڈیندے ۔
رفیق تائب اسمان کنوں تارے تروڑݨ دی بجائے دھرتی تے ݙیوے ٻالݨ دی ڳال کریندے ہر معاشرے وچ انفرادی آزادی ہر انسان دا بنیادی تے پیدائشی حق ہے، پر اساݙے سماج وچ بندہ کلہا نی رہ سڳدا ،او جنگل جیوت کوں چھوڑ تے انساناں دے ہجوم وچ راہندے، انساناں دے ایں ہجوم وچ رہ تے چنگی سوچ تے شعور رکھݨ آلے ماݨوں نال کیا تھیندے تے کیویں گزردی ہے، ایجھی گزران دیاں کیفیات کوں رفیق تائب اکثر نشابُر کریندے، اوندی سماج دے ہر وزبر رویے تے گودے نال گلہ تے دھانہہ ہے، اوندا شکوہ رب نال وی ہے، “کمپاس” ہک شاندار مجموعہ ہے ۔